Erasmus is een programma dat in 1987 door de Europese Commissie werd opgericht en dat tot doel heeft internationale uitwisselingsprogramma’s te financieren. Het programma wint elk jaar aan populariteit en geen wonder dat dat zo is! Het is het bekendste van de vele internationale studenten uitwisselingsprogramma’s, dat studenten uit heel Europa de kans geeft niet alleen een opleiding te volgen, maar ook het echte leven in een vreemd land te ervaren. Leer hier meer over de Erasmusbeurs
Erasmus – betekenis
Bij een Erasmus programma gaat het erom je horizon te verbreden, ervaringen uit te wisselen, vreemde talen te leren en soms een avontuur van je leven te beleven. Wil je met eigen ogen zien hoe het is om in het buitenland te studeren? Wil je de culturen leren kennen die zo dicht bij de jouwe en toch zo verschillend zijn? Sta je te popelen om internationale vrienden te maken?
Dat is precies waar dit initiatief voor bedoeld is. Erasmus loopt in 28 landen binnen de Europese Unie, 4 landen die deel uitmaken van het partnerschap als deel van de Europese Economische Ruimte – Liechtenstein, Noorwegen, IJsland, Zwitserland en landen die in de rij staan om lid van de Europese Unie te worden – Noord-Macedonië, Turkije en Servië. De lijst van Erasmus landen is niet eindeloos, maar er is zeker veel om uit te kiezen.
Hoe is de Erasmus uitwisseling ontstaan?
De etymologie van de naam van het programma is afgeleid van de naam van een groot geleerde uit de renaissancetijd – Erasmus van Rotterdam. Hij is het prototype van een veelzijdige student die aan veel verschillende academies en universiteiten zou studeren. In zijn tijd was zo’n praktijk eigenlijk heel gewoon. Maar waarom is Erasmus degene die gekozen is als beschermheer voor het idee van jongerenuitwisselingen en studieprogramma’s? Dat komt doordat de wetenschapper bij iedereen bekend is. Bovendien is hij een groot parenetisch model dat bewijst dat reizen de geest wel degelijk verruimt. Ten tweede is hij bekend bij alle academisch gevormde mensen in ons deel van de wereld. De keuze van de naam heeft een symbolische weerklank. Renaissance was het tijdperk van de herleving van de antieke idealen. De universele ideeën waarop onze wereld gebaseerd is.
Het programma werd door de Europese Commissie gestart op 15 juli in 1987. Naast het lovenswaardige concept van culturele uitwisseling, dat van nature verbonden is met het uitwisselen van ervaringen en het verbreden van horizonten, werden vele formele en praktische aspecten overwogen. Op een manier om het programma te laten werken als een deel van de academische weg en een belangrijk onderdeel van iemands ontwikkeling, eerder dan als een leuk avontuur of een interessante toevoeging aan het CV.
Voor het onderstaande werd gezorgd, rekening houdend met de eerder genoemde aspecten:
- Samenwerking van de Europese universiteiten op het gebied van onderwijsprogramma’s
- Aanpassing en coördinatie van het studieprogramma
- Het uitzenden van studenten naar stages bij de verbindingsinstellingen, bedrijven, organisaties in Europese landen voor een periode van 3 maanden tot 1 academiejaar
- Uitzenden van academische docenten voor opleidingen aan partneruniversiteiten en andere samenwerkende instellingen, organisaties, ondernemingen
Voor wie is Erasmus bedoeld?
Studenten
Belangstellenden die voor het programma in aanmerking komen, kunnen deelnemen aan periodieke onderwijsprogramma’s in een gekozen land. Zo kunnen ze niet alleen een onderwerp van hun keuze leren kennen, maar ook hun kennis van de vreemde taal verdiepen en hun horizon verbreden.
Academische leraren
Je zou kunnen denken dat Erasmus jongerenuitwisseling alleen voor studenten moet zijn. Maar de definitie van jeugd is veel ruimer in de academische wereld.
Als iemand deel uitmaakt van het academische corpus en zijn competenties wil verbreden en ervaringen wil uitwisselen met collega academici uit het buitenland, is Erasmus het antwoord. Je kunt er lesgeven, aan onderzoek deelnemen, of gewoon het academische leven buiten je eigen universiteit observeren.
Wie kan niet aan het Erasmus programma deelnemen?
Wie met decanen verlof is, zijn semester niet met alle studiepunten heeft afgerond of wie in het verleden aan het Erasmus programma heeft deelgenomen, mag niet aan het Erasmus project deelnemen. Volgens het concept van de oprichters geldt: hoe meer begaafde studenten de kans krijgen deel uit te maken van deze uitzonderlijke onderneming, hoe beter.
Waar kan men terecht voor Erasmus?
Om de fondsen voor Erasmus te ontvangen moet een universiteit bij het uitvoerend agentschap in Brussel een certificaat aanvragen dat Erasmus University Charter heet. Dat kunnen ze natuurlijk online doen. Het is aan de universiteit om contact op te nemen met de potentiële partners en samenwerking tot stand te brengen op het gebied van het programma. Welke plaats een student kan kiezen hangt dus af van elke universiteit en welke keuzes ze maken.
De mogelijkheden zijn legio en de universiteiten aarzelen niet om er hun voordeel mee te doen. De Universiteit van Warschau heeft maar liefst 456 partneruniversiteiten, terwijl de Universiteit van Kopenhagen er ongeveer 270 heeft. Beide universiteiten hebben partners in landen als België, het Verenigd Koninkrijk, Zweden, Spanje, Turkije, Noorwegen, Duitsland, Portugal, Ierland, Italië, Oostenrijk en vele andere.
Hoe lang kan men blijven? Het aantal maanden varieert van 3 tot 12, afhankelijk van de universiteit. Dit ligt ook aan het feit of men voor een Erasmus stage buitenland of Erasmus beurs gaat. Ongeacht de tijdspanne van het programma dat je kiest, wedden dat je zult wensen dat je Erasmus dagen niet zo snel zouden eindigen.
Hoe je inschrijven – stap voor stap
1. Eisen van de eigen universiteit
Elke universiteit heeft haar eigen criteria waaraan elke student die de studiebeurs aanvraagt moet voldoen. Je moet je er vertrouwd mee maken, ook al is Erasmus voorlopig nog maar een schuchter idee van je. Zo heb je de kans je voor te bereiden om in de toekomst aan de eisen te voldoen. Ze hebben vaak te maken met het gemiddelde van je aantekeningen, dus je moet in gedachten houden dat het halen van behoorlijke cijfers uiteindelijk zijn vruchten zal afwerpen.
2. Het kiezen van de universiteit
Er is een lijst van universiteiten die met de jouwe samenwerken waaruit je kunt kiezen. Als je er eenmaal vertrouwd mee bent is het tijd dat je de keuze maakt. Waar je rekening mee moet houden terwijl je dat doet zijn:
- De mogelijkheid van ontwikkeling op een gebied van je voorkeur
- Het volledige aanbod van de partneruniversiteit
- De beoordelingen en meningen van de studenten die in het verleden besloten voor Erasmus naar de gegeven universiteit te gaan
Het land en de stad waar je naar toe zou willen. Het is van vitaal belang rekening te houden met elk klein detail dat je kunt bedenken om de keuze zo goed mogelijk op maat te maken. Je moet bijvoorbeeld niet naar het noorden van Noorwegen gaan als je niet van de natuur houdt.
Geschatte kosten van het leven in de gekozen plaats. De wisselkosten zijn immers iets waar je niet licht over mag gaan. Win informatie in over de subsidie die je kunt krijgen op het kantoor van de coördinator van je eigen universiteit, om je uitgaven nauwkeurig te plannen en een mogelijke crisis te vermijden.
3. Invullen van de aanvraag
In het aanvraagformulier vul je de gaten met de nodige informatie zoals je naam, geboortedatum, persoonlijk identificatienummer, staatsburgerschap, contactgegevens en de faculteit waar je studeert. Wat echt belangrijk is, is het certificaat van je universiteit met de informatie dat je aan de nodige eisen voldoet en voor het programma in aanmerking komt.
4. Toelating tot het programma – het instellen van de individuele onderwijs cursus
Als je eenmaal toegelaten bent moet je samen met de vertegenwoordigers van beide universiteiten het individuele onderwijsprogramma regelen. Als je dat gedaan hebt is de volgende stap het invullen van de formulieren van de twee universiteiten – de autochtone en de partner – met de vakken die je gekozen hebt. Deze procedure is van groot belang omdat ze de cruciale informatie bevat over je opleiding aan de buitenlandse universiteit, met inbegrip van het pad dat je wilt volgen binnen de tijd die je in het buitenland doorbrengt.
5. Noodzakelijke verzekering
Je bent verplicht een Europese verzekeringspas te hebben – in de meeste landen heet die ISIC en je kunt hem heel gemakkelijk voor je laten maken. Je coördinator zal je hierover grondig inlichten.
